Przenieśmy się do roku 1807. Właśnie zakończyła się wojna między Francją a IV Koalicją Antyfrancuską. Zostaje podpisany pokój w Tylży pomiędzy przedstawicielami Francji, Imperium Rosyjskiego i Prusami. Do punktów pokoju należało uznanie przez państwa Koalicji powstanie Księstwa Warszawskiego, Wolnego Miasta Gdańsk pozostającym pod protektoratem Prus i Saksonii, utworzenie Królestwa Westfalii. Wodzem Francuzów jest Napoleon Bonaparte.
Jest on uważany za jednego z najwybitniejszych strategów w historii. Reformator ustroju państwa, reformator prawa, utożsamienie powiedzenia „państwo to ja”. Tyran, agresor, egoista, wyzwoliciel, Cesarz. Wprowadził wolność osobistą, poszanowanie własności prywatnej, prawo spadkowe, niezwykle skuteczny kodeks karny. Dzięki temu państwo było skodyfikowane, co umożliwiło budowę potęgi państwa m.in. poprzez sprawny pobór podatków. Zrewolucjonizował politykę fiskalną wprowadzając system bimetalowy.
Uważano, że przestrzeganie standardu złota powoduje zawsze niedobór pieniędzy w cyrkulacji więc Bank Centralny Francji zaczął wybijać monety kruszcowe (wybijane w srebrze) tak aby nie wymieniać banknotów na złoto. Ugruntowane zostały kredyty i pożyczki dla przedsiębiorców, które zapoczątkowały zaufanie do władzy.
Napoleon Bonaparte jest uważany za reformatora ruchu ulicznego, wprowadzając uprzywilejowanie prawostronnego ruchu. Miało to na celu wprowadzenie zamętu we wrogich oddziałach przygotowujących się do bojów spotkaniowych, ponieważ do tej pory żołnierze poruszali się w kierunku lewostronnym oddziały kontynentalne miały zaskoczyć wroga zmierzając prosto na niego w swoją prawą stronę.
Postanowienie, które miało zachwiać Zjednoczonym Królestwem
Jednym z najważniejszych punktów pokoju w Tylży (1807 rok) było przystąpienie Rosji do Blokady Kontynentalnej wymierzonej przeciwko Wielkiej Brytanii. Napoleon miał Wielki Plan. Był nim odnowienie granic Cesarstwa Rzymskiego pod banderą Francuską. Blokada Kontynentalna miała na celu osłabić ekonomicznie oraz gospodarczo Zjednoczone Królestwo, odcinając ją od jakiejkolwiek wymiany handlowej z państwami Europy kontynentalnej. Zamknięcie portów spowodowało automatycznie zamknięcie rynków zbytu i dostaw surowców dla Wielkiej Brytanii. Straty ekonomiczne, a przede wszystkim gospodarcze były ogromne.
Jednak każde państwo dąży do maksymalizacji swojej potęgi i próbuje ominąć nieprzychylne dla niej decyzje. Blokada Kontynentalna (Continental System) nie była do końca przestrzegana. Była łamana ze względu na to że również państwa kontynentalne ponosiły ogromne straty ekonomiczne. Nie miały skąd pozyskać kapitału, a ówcześnie centrum kapitału było Imperium Brytyjskie i brytyjski funt. Brak gotówki przekładał się negatywnie na rozwój gospodarczy i cyrkulację pieniądza.
Handel Królestwa Hiszpanii ze swoimi koloniami znacznie się skurczył, gospodarka rosyjska również uległa pogorszeniu ponieważ rynek brytyjski był głównym odbiorcą rosyjskiego zboża. Francja nie miała skąd pozyskać wełny, głównie Brytania zaopatrywała ich w ten surowiec. Napoleon liczył na to że gospodarka brytyjska się załamie i będą bardziej skłonni do ustępstw. To się jednak nie udało po przez nie przestrzeganie Blokady głównie przez Imperium Rosyjskie.
Marsz na Moskwę
Car Aleksander I z niepokojem patrzył na rosnącą potęgę Francji budowaną przez Napoleona. Liczył się z tym, że może on zaatakować Imperium Rosyjskie podsycającym argumentem tej tezy był fakt że na tron Szwedzki w 1810 roku wstąpił francuski marszałek Jean Baptiste Bernadotte. Szwecja była strefą wpływów kontrolowanych przez Rosję, co skłoniło Cara do nieprzestrzegania Blokady Kontynentalnej. Miało to swoje uzasadnienie i od tej pory Blokada słabła.
Napoleon słysząc, że Car nie zamierza przestrzegać postanowień z Tylży postanowił upokorzyć naród rosyjski wasalizując ich poprzez podbój. Bonaparte nie mógł także sobie pozwolić, by Brytyjczycy podnosili się z kryzysu.
24 czerwca 1812 roku Napoleon Bonaparte utworzył Wielką Armię składającą się z blisko 600 tysięcy żołnierzy różnych narodowości będących pod wpływami francuskimi. Chciał „raz na zawsze skończyć z barbarzyńskim kolosem Północy”. Rozpoczęła się Kampania Rosyjska. Pewnie kroczący niepokonany Cesarz zagarniał ziemie rosyjskie. Rosjanie unikali walk z Wielką Armią, wycofywali się w głąb kraju stosując przy tym taktykę spalonej ziemi, która miała na celu pozbawienie francuzów zmagazynowanego wyżywienia. Po dwóch miesiącach gonitwy 7 września Napoleon dogonił wycofujące się wojska carskie.
24 czerwca 1812 roku Napoleon Bonaparte utworzył Wielką Armię składającą się z blisko 600 tysięcy żołnierzy różnych narodowości będących pod wpływami francuskimi. Chciał „raz na zawsze skończyć z barbarzyńskim kolosem Północy”. Rozpoczęła się Kampania Rosyjska. Pewnie kroczący niepokonany Cesarz zagarniał ziemie rosyjskie. Rosjanie unikali walk z Wielką Armią, wycofywali się w głąb kraju stosując przy tym taktykę spalonej ziemi, która miała na celu pozbawienie francuzów zmagazynowanego wyżywienia. Po dwóch miesiącach gonitwy 7 września Napoleon dogonił wycofujące się wojska carskie. Warto prześledzić tempo podbojów głównych miast na trasie Napoleona do Moskwy spoglądając na tabelkę przygotowaną przez portal Kroniki Dziejów.
Bitwa pod Borodino
Naprzeciwko wycieńczonej 120 tysięcznej Armii Napoleona stanął generał Michaił Kutuzow z armią liczącą około 135 tysięcy żołnierzy. Rosjanie nie wyobrażali sobie pozostawienia byłej stolicy, Moskwy, bez podjęcia walki. Zacięta, krwawa bitwa trwała dwa dni. Pochłonęła łącznie około 90 tysięcy wojskowych z czego około 40 tysięcy byli francuzami. Pod koniec drugiego dnia bitwy Rosjanie zaczęli wycofywać swoje wojska otwierając drogę do Moskwy. Do dziś toczą się batalie kto wygrał tę bitwę, werdykt zostaje nierozstrzygnięty. 14 września 1812 roku Napoleon wkracza do opustoszałej Moskwy. Nazajutrz, tak jak w kolejnych dniach zostają podpalane magazyny z żywnością aby pozbawić wyżywienia armię. Przez pięć tygodni Napoleon wysyłał do Cara Aleksandra I, znajdującego się w Sankt Petersburgu, warunki pokoju. Ten jednak milczał. Rozumiejąc to 19 października Bonaparte wydał polecenie powrotu do Francji.
Droga powrotna, spotkanie Rosyjskiej Zimy oraz koniec Kampanii Rosyjskiej
Z każdym dniem, z każdą godziną warunki atmosferyczne były coraz gorsze. Do gry między mocarstwami wkroczyła zima, Rosyjska Zima. Była to sroga zima, żołnierze nie tylko padali z braku wyżywienia (nawet się posunęli do kanibalizmu, wszystko by przeżyć) ale z morderczego klimatu. Nie byli przygotowani na takie warunki ani fizycznie ani nie posiadali wyposażenia oraz odzienia by przetrwać w takich warunkach. W pogoń za wycofującymi się wojskami ruszył Kutuzow. Przejście przez rzekę Berezynę oznaczał dla Napoleona wkroczenie na ziemie Księstwa Warszawskiego. Walka trwała 3 dni. Armia Francuska została rozgromiona ponosząc około 35 tysięcy strat w armii przy zaledwie 13 tysiącach strat rosyjskich. Warto wspomnieć że jednym narodem broniącym Napoleona z Wielkiej Armii byli Polacy dzielnie walczący w bitwie.
Po tygodniu walki, 5 grudnia, Napoleon opuścił swoje wojska i ruszył do Paryża. W lutym 1813 roku Rosjanie zajęli całe Księstwo Warszawskie a w marcu został zawarty sojusz z Austrią oraz Prusami (dotychczasowymi aliantami Napoleona). Brnęli na zachód aż do momentu wielkiej Bitwy Narodów pod Lipskiem. Do walk doszło 16 października 1813 roku. Wojska VI Koalicji Antyfrancuskiej rozgromiły niegdysiejszą Wielką Armię. Po bitwie Napoleon wrócił do Paryża a Paryż przywitał go pozbawiając Napoleona tronu. 6 kwietnia Cesarz abdykował i został zesłany na wyspę Elbę. Kampania Rosyjska była początkiem końca Cesarstwa Francuskiego. Po kilku miesiącach chciał odzyskać tytuł oraz tron lecz wierna mu armia poległa w Bitwie pod Waterloo. Po raz kolejny wojska VI Koalicji Antyfrancuskiej, do której przyłączyła się Wielka Brytania, została pokonana a Napoleon zesłany jako jeniec na wyspę św. Heleny.
Po roku obrad w czerwcu 1815 roku zakończono Kongres Wiedeński, który miał na celu utworzenie nowego, stabilnego ładu w Europie przywracając władzę dynastiom sprzed okresu napoleońskiego.
Artykuł powstał przy współpracy z serwisem Kroniki Dziejów
