Imperium Brytyjskie niemogące poradzić sobie z twardą postawą Iranu, a przede wszystkim jego premierem, Mohammadem Mosaddeghem, zwróciło się ponownie do Stanów Zjednoczonych o pomoc w rozwiązaniu konfliktu. Po wcześniejszej nieugiętej postawie Harry’ego S. Trumana wobec prowadzenia tajnych operacji za granicą, nowy prezydent Dwight Einsenhower różnił się podejściem do sprawy Iranu od swego poprzednika. Wyraził on zgodę na przeprowadzenie po raz pierwszy w historii CIA próby obalenia rządu poprzez działanie „zza kulis” i zyskanie przez to wpływów.
Na sekretarza stanu USA Einsenhower nominował Johna Fostera Dullesa. Był on z wykształcenia prawnikiem oraz zagorzałym antykomunistą. W tym samym momencie jego brat, Allan Dulles został szefem C.I.A.. Od teraz ci dwaj bracia decydowali o polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Przychylność do prowadzenia tajnych operacji zdobyli porzez wywierniu na prezydencie naciski. Argumentowali to wkroczeniem i rozszerzaniem się komunizmu na Bliskim Wschodzie – dlatego trzeba wkroczyć do Iranu. Tylko jedna osoba w administracji prezydenta podważyła taką możliwość ze strony komunistów i cele polityki Mosaddegh’a, był nią sam prezydent Einsenhower.
PLANOWANIE PRZEWROTU
Kermit Roosevelt, wnuk Theodora Roosevelta, został mianowany na osobę odpowiedzialną za obalenie Mossadegh’a. Akcja nosiła kryptonim „AJAX”. Kierował on całą bliskowschodnią sekcją C.I.A. Był oddanym patriotą, drobiazgowy i niezwykle skuteczny. W sierpniu 1953 roku przybył do Teheranu.
Jakbyście Wy, drodzy Państwo obalili rząd z tak silnym liderem jak Mossadegh?
Kermit Roosevelt rozpoczął swoje działania tak, że następne tego podobne akcje były oparte na jego działaniach np. już w Gwatemali w roku 1954. Oto były kroki o jakie oparł on swoje działania:
- Przekupienie redaktorów gazet, którzy wzniecali pogłoski o Mosaddegh’u porównując go do dyktatora. Żądali jego ustąpienia z urzędy. Począwszy od sierpnia 1953 roku ukazywały się regularnie artykuły mówiące, że jest komunistą, żydem, gejem, przestępcą i brytyjskim agentem.
- Przekupowanie parlamentarzystów, wojskowych i mułłów.
- Pogrążenie w chaosie Teheranu. Roosevelt wychodził z założenia, że jeśli codziennie będzie dochodzić do zamieszek i aktów przemocy to ludzie, uznają iż premier nie panuje nad sytuacją w kraju.
- Skontaktowanie się ze światem przestępczym oraz wynajęcie tychże przestępców. Zgodnie z umową mieli wyjść na ulice, rabować sklepy, wszczynać zamieszki i ostrzeliwać meczety wznosząc przy tym okrzyki „przecz z komunizmem!”, „niech żyje Mossadegh!”.
- Wynajęcie innej grupy przestępczej tak, aby zwalczała tę grupę wspomnianą w punkcie 4.
- Spowodowanie zamieszek w całym mieście.
- Wmieszanie w spisek Szacha.
Szach Mohammad Reza Pahlawi był potrzeby Rooseveltowi, by ogłosić dwa dekrety. Pierwszy pozbawiał Mosaddegh’a stanowiska, drugi zaś mianował na jego miejsce generała Fazlollah’a Zahadi’ego.
Mosaddegh ponownie wyczuł spisek i kiedy żandarmeria chciała go aresztować pokazując mu oba dekrety, był przygotowany na taką sytuację i towarzyszyli mu lojalni wobec niego żołnierze. Powiedział, że jest demokratycznie wybranym premierem i nie można go odgórnie odwołać – jedynie parlament może to zrobić. Szach nazajutrz opuścił Teheran, a Roosevelt także miał się oddelegować, lecz nie próżnował w dalszych wysiłkach.
Proszę Państwa, na chwilę się zatrzymamy przy „planie Roosevelta”. Czy Państwu to czegoś nie przypomina. Nie przypomina Wam zamieszek na Ukrainie? Portal wikileaks.com ujawnił wojskowe akta USA gdzie podaje się że zostało wpompowanie 5 miliardów USD w destabilizacje nastrojów na Ukrainie. Aby Euromajdan powstał musiała ingerować trzecia siła i wszystko wskazuje na to że stoją za tym Stany Zjednoczone. Owi bandyci przecież domagali się ustępstwa DEMOKRATYCZNIE wybranego przez NARÓD prezydenta Wiktora Janukowycza. Zamieszki pokazały, że Janukowycz nie ma władzy w Kijowie i musiał ucieczką ratować swoje życie. Wszystkie punkty Roosevelta zostały spełnione, punkt siódmy oczywiście jest tutaj niepotrzebny, bo chodziło o obalenie głowy państwa, a nie wplątanie go w spisek. Obraz przedstawiany w mediach jest zakłamany, nie możemy wierzyć głównym mediom – najlepszy przykład był z żołnierzem walczącym o niepodległość Donbasu, który unosił zabawkę dziecka. W mediach został pokazany jako morderca i przestępca jednak jak się okazało (niestety tylko widać to było w intrenecie) że on podawał małej dziewczynce jej zabaweczkę. C.I.A. bezbłędnie wykonała swój plan.
Wracając do nieudanego przewrotu Roosevelta – nie opuścił on Teheranu. Cztery dni później ponownie zorganizował rewoltę. Za pośrednictwem ambasadora USA Loy’a Hendersona przekazał wiadomość Mosaddegh’owi, która sprowadzała się do tego, iż jeśli nie zapanuje on (Mosaddegh) nad sytuacją w kraju to USA oraz inne kraje zachodnie przestaną uważać go za szefa rządu.
Niestety Mosaddegh dał się nabrać. Obywatelom kazał wracać do domów, wcielił w życie stan wojenny, dając przekupionemu wojsku możliwość do przeprowadzenia puczu. Mosaddegh został obalony.
SKUTKI DZIAŁAŃ ROOSEVELTA. ZAKOŃCZENIE OPERACJI „AJAX”
Tekę premiera przejął wyznaczony przez Brytyjczyków generał Zachadi. Ciekawostką jest to, że informując naród poprzez rozgłośnie radiową, przed jego przemówieniem w radiu, aby dać nastrój triumfalny rozbrzmiał dźwięk gwieździstego sztandaru (hymnu USA). Po paru sekundach oczywiście zmieniono na hymn irański. Do kraju powrócił z Rzymu Szach Pahlawi, który panował przez kolejne 25 lat, przyczyniając się do rozbudowy infrastruktury nuklearnej przy współpracy z USA. Po jego obaleniu nałożono sankcje za jej posiadanie.
C.I.A. wypłaciło Zahadi’emu 5 milionów USD. Przemysł naftowy zdecentralizowano. Powstało Międzynarodowe konsorcjum, w którym 40% udziałów miały amerykańskie firmy. Iran otrzymywał połowę zysku z handlu ropą, ale to Brytyjczycy zachowali kontrolę nad złożami i przemianowali Anglo-irańską kompanię naftową na British Petroleum, potocznie znaną jako BP.
Po 3 miesiącach Mosaddegh’a postawiono przed sądem wojskowym (chociaż nigdy nie był wojskowym!), osądzając go o zdradę. Jego błyskotliwa obrona wywarła ogromne wrażenie na opinii publicznej i do dziś jest pamiętana.
Od tego momentu można powiedzieć, że zaczęła się Zimna Wojna. Stany Zjednoczone panicznie bały się ekspansji komunizmu. Dullesowie przyznali po latach, że wyolbrzymiali zagrożenie, ponieważ służyło to jego politycznym celom. Sowieci nie mieli żadnych zamiarów wobec Iranu w latach 1952 – 1954.
Dziś Stany Zjednoczone zamieniły wroga. Zamiast walczyć z komunizmem, walczą z terroryzmem. Dzięki temu tak jak kiedyś mogą wkraczać na terytoria innych krajów nawet bez ich zgody, ale przecież w „szlachetnym” celu, szerzeniu demokracji oraz walki z terroryzmem. Czy były jakieś problemy z Bliskim Wschodem, dopóki amerykanie nie zaczęli tam wkraczać i fabrykować zamachów na swoje własne państwo? Media wmawiają nam, że postępują słusznie, ale kto im dał prawo zabić Saddama Huessina lub Mu’ammar’a al-Kaddafi’ego? Nikt. Czy ich rządy były dobre, czy złe – nie osądzajmy, bo to oni rządzili krajem i tylko swój własny naród mógł się zbuntować, ale nie siła zewnętrzna ma decydować o losach i rządach kraju.
Sankcje gospodarcze nałożone przez kraje zachodnie na Iran w związku z posiadaniem broni nuklearnej i rozwijaniu jej z Chinami oraz Pakistanem. Sankcje oficjalnie zostały nałożone ponieważ uważano Iran za „sponsora terroryzmu”. Teraz jak zamknął się ogromny rynek zbytu, jakim jest Rosja sankcje nagle wyparowały i stwierdzono, że sytuacja uległa zmianie w Iranie. Tylko i wyłącznie zamknięcie handlu z Rosją dały furtkę zniesienia sankcji nałożonych przez kraje zachodnie na Iran.
Wzrost znaczenia Iranu na Bliskim Wschodzie budzi niepokój w stabilnym układzie USA-Izrael-Arabia Saudyjska. Turcja także chce ponownie wznowić stosunki dyplomatyczne z Izraelem (tutaj opisuję z jakich powodów je zerwano). Tarcza antyrakietowa w Europie ma być rzekomo skierowana właśnie na Iran. Sojusz Rosji i Iranu oraz Chin, mocarstw nuklearnych jest zagrożeniem dla zachodniego ładu tworzonego od końca II Wojny Światowej.
Zniesienie sankcji wobec Iranu jest spowodowane paniką rosnącej w siłę Rosji na arenie międzynarodowej. Zachód robi wszystko by obniżyć cenę ropy naftowej. Otwarcie rynku irańskiego spowoduje jeszcze większą ilość tego surowca na rynku, co obniży cenę rynkową. Dodajmy prywatyzację Saudi Aramco. Zachodowi zależy na jak najmniejszym zysku z eksportu Rosji by ją osłabić. Jednak Federacja Rosyjska jest po jednej stronie z Iranem. Jestem pewien, że wzrosną rosyjskie inwestycje bezpośrednie w Iranie, a następnie po kryzysie syryjskim, w Syrii.
Historyczny ambasador
Zapraszam do lektury artykuł Kurdyjski sen – niepodległość: Spotkanie z przedstawicielem Kurdystanu w Polsce podrozdział:
OSTATNI MOMENT, BY W PRZYSZŁOŚCI ŚNIĆ O NIEPODLEGŁOŚCI, by dowiedzieć się o wojnie irańsko-irackiej.
Wspieraj blog na:
